11 en 12-jarigen bepalen mee de toekomststrategie van hun school!

Al te vaak gaan we ervan uit dat wij, als leerkrachten en directie, onze leerlingen door en door kennen en dat we als dusdanig perfect geplaatst zijn om de toekomstlijnen van onze school mede in het belang van onze leerlingen uit te tekenen. …..maar is dat wel zo? Kennen we de wensen en dromen van onze leerlingen wel echt? Waarom vragen we hen niet rechtstreeks hoe zij denken over hun ‘school van de toekomst’?

Kinderen zouden niet strategisch kunnen denken? Toch wel hoor én bijkomend zijn ze in staat om nog volop en ongebreideld te dromen, zonder zich al van bij de start zorgen te maken over mogelijke beperkingen.

Wij breken daarom een lans om kinderen wél actief te betrekken bij het toekomstproject van je (basis)school. Domo de refontiro ontwikkelde in dit kader recent de volgende twee specifieke methodieken waarmee kinderen, grootouders, leerkrachten, medewerkers, directie en bestuur samen school kunnen maken:

• Spelformule rond maatschappelijke trends;
• Bordspel waar alle dimensies aan bod komen die een school tot school maken.

Benieuwd naar het resultaat van deze methodieken?  Wel, de directie en leerkrachten van Sint-Ludgardis Antwerpen deelden deze filosofie en betrokken bij het toekomstproject van hun secundaire school en de basisscholen zowel leerlingen van de secundaire school, als leerlingen van de basisscholen en dit tezamen met ouders, grootouders, medewerkers, directie en bestuur.  Het enthousiasme van de leerlingen was hartverwarmend en de resultaten dito!

Mevrouw Elien De Paep, directeur PR & logistiek van Sint-Ludgardisschool Antwerpen verwoordt het zo:

"Net zoals in onze secundaire school, bestaat er in de basisschool een leerlingenraad waarin vertegenwoordigers van het eerste tot en met het zesde leerjaar zitten. Het was voor onze school vanzelfsprekend dat we ook leerlingen van de basisschool (zesde leerjaar) moesten horen en mee laten denken tijdens het strategisch traject. Wat niet wil zeggen dat we het geen spannende uitdaging vonden.

Ik had het geluk om tijdens het GPS-spel een leerling onder mijn hoede te hebben. Door de voorbereiding in de klas wist ze heel goed wat er van haar verwacht werd en zat ze van bij de start van het spel vol leuke ideeën. Ik merkte ook dat ze er al echt over nagedacht had want ze gaf bij haar idee ineens enkele moeilijkheden waar we voor zouden staan en had soms zelfs al oplossingen bedacht. Het was fijn om te merken dat de leerlingen niet alleen met leuke voorstellen kwamen maar ook oog hadden voor gezondheid, beweging, een goede opvoeding, werkvormen in de klas,… Doordat deze jongeren de dingen anders beleven en ook anders denken komen er aspecten aan bod waar wij als volwassenen niet bij stil staan. Dit kunnen we uiteraard alleen maar aanmoedigen, onze school is er tenslotte voor onze leerlingen.

Na afloop waren niet alleen wij maar ook de leerlingen zeer enthousiast. Ze voelden zich heel betrokken en ‘speciaal’ omdat ze mee de toekomst van de school mochten bepalen. Aangezien dit onze startactiviteit was, is het nog even wachten op de uiteindelijke doelstellingen waarrond we zullen werken. Onze zesdejaars kijken uit naar de dag waarop ze zullen ontdekken of een idee van hen ook effectief uitgewerkt zal worden."

Conclusie: Kinderen zijn absoluut in staat om strategisch te denken; betrek ze dan ook actief bij het toekomstproject van je school!

Ga met ons in dialoog over hoe je ook in jouw school kinderen concreet via bijvoorbeeld spelvormen kan betrekken bij het toekomstbeleid van je school